Claire Bila’s Dagboek,  Amsterdam 24 oktober 2014

nov 01

Bobbie

De dag begon luchtig, door een vrolijke samenkomst van drie “jonge blonde retreiver- honden”.  Onze tweejarige meisjes-hond Bobbie laat ik normaal graag uit in dat parkje bij ons om de hoek.

Onstuimig enthousiast stortte de woest spelende “dames” zich op elkaar en in elkaar. Energiek lagen ze te ravotten midden in het parkje. Ze genoten.

Daar arriveerde een dame met vier joekels van reuze honden. Het parkje schrok ervan: Het bewoog, kraakte, en piepte. Het was meer dan angstaanjagend…

Ik sidderde. Maar echt die paar reuze honden leek wel een leger  olifanten, zo kolossaal waren ze.

Ze maakten lawaai. Ze bulderden, donderend geblaf stortte zich over ons neer. Het kleine normaal veilige parkje trilde uit zijn voegen…

Over één van de “giganten” legde de vrouw uit, dat ze traumatisch angstig  zou zijn. Vandaar…

Ik knikte; na hortend en stotend mijn evenwicht weer terug te hebben gevonden…

Bobbie verlangt ook duidelijk weer naar rust, lol en spel met maatjes van eigen formaat.

Dan stapt een van de “giga-gigantesque” honden rustig en gedecideerd af op een boom. Hij tilt zijn  poot omhoog.

Een overstroming van urine stort in ons parkje neer.

Weer “park-s.o.s.”.

Een van de reuzen loopt nu op Bobbie af.  Ik hoor angstig gepiep. Bobbie krimpt ineen.

Ze pruilt, als een babymuis…

De overvolle stinkende park-prullen-bakken van de Gemeente, springen me ineens storend in het oog. Normaal vallen ze me niet eens meer op. Nu wel.

Ik verander in een pinnige ontevreden niet uitgeslapen zeur van binnen. Een nare zuurpruim…

Mijn buurvrouw kijkt me aan.

We knikken naar elkaar en lopen het stinkende vieze parkje uit.

Vastbesloten.

Na honderd meter tuimelen de blonde jonge honden alweer spelend midden op straat neer. Wij lopen door. De twee honden niet.

Ze rennen giechelend opgelucht, steeds samen  ravottend in kleine stukjes met ons mee.  “Speel time-outs” : in elkaar rollend, bijtend, midden op de Bloemstraat… Heerlijk!

 

Alles in deze tekst is fictie. Niets uit deze tekst mag zonder goedkeuring van de auteur worden overgenomen ©

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

De volgende HTML-tags en -attributen zijn toegestaan: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>